Вёска, цэнтр Гвозніцкага сельсавета, за 14 км на паўночны захад ад Маларыты. У мінулым у складзе Мяднянскай воласці, затым гміны. Паводле рэвізіі Берасцейскага павета, у 1566 г. Гвозніца з’яўлялася цэнтрам Гвозніцкага войтаўства Палескай воласці. У вёсцы налічвалася 29 двароў, 65 сем’яў, былі два вадзяныя млыны. У XVII ст. Гвозніца ўваходзіла ў Брадзяцінскае войтаўства Палескай (Рудской) воласці. Паводле інвентароў 1724 і 1735 гг., у Гвозніцы зямлі 34 увалокі і 39 моргаў, інвентара 1786 г. — 32 увалокі, 59 моргаў. Звесткі пра царкву: 1668, 1724, 1786 гг. Вядомы таксама інвентары 1742 і 1796 гг. У 1860-я гады налічвалася 276 рэвізскіх душ (137 мужчын, 169 жанчын), сельская грамада Гвозніцкая, адносіліся да маёнтка Гвозніца, уладання Высоцкай і Відацкага. У 1875 г. адкрыта земскае народнае вучылішча. У 1886 г. 41 двор, 422 жыхары, былі карчма, праваслаўная царква, народнае вучылішча, у якім навучалася 37 хлопчыкаў, у 1900 г. — 32. У 1905 г. у сяле Гвозніца 721 жыхар, у маёнтку — 32, у 1921 г. 94 двары, 539 жыхароў, з іх 518 праваслаўных, 19 католікаў (вёска і маёнтак); у 1930 г. 110 двароў. Свята-Успенская царква пабудавана ў 1992 г., цагляная. Ёсць базавая школа (91 вучань), дзіцячы сад, комплексны прыёмны пункт, аддзяленне сувязі, сельскі дом культуры, бібліятэка, ашчадная каса, магазін, ФАП, пост ваенізіраванай пажарнай часці.
У 1998 г. 235 двароў, 640 жыхароў. 3 пакалення ў пакаленне пераходзіць паданне, што некалі на месцы размяшчэння вёскі была кузня, дзе рабілі цвікі (гвозді), па-мясцоваму гвозні. Была наладжана вытворчасць драўляных гваздкоў.
Геалагічныя даследаванні паказваюць, што вёска Гвозніца знаходзіцца на беразе знікшага старажытнага возера. 

Памяць. Маларыцкі раён: гіст.-дакум. хроніка Маларыцкага р-на / рэд.-уклад. 
В.Р.Феранц. – Мінск : Ураджай, 1998. – 507 с.,[8] л.іл.

МАЯ ВЁСКА

Память о войне. 

Мемориальные объекты и памятные места войны

Могила советских партизан и жертв фашизма

Шифр – 113Д000499, категория ценности – «3».
Собственник – Гвозницкий сельисполком.
Находится: Брестская обл., Малоритский район, аг. Гвозница, в центре, на ул. Зеленина, 15.
Захоронено 15 известных военнослужащих, 9 известных участников сопротивления, 48 известных и 22 неизвестных жертв войны. Среди них - воины 75 стрелковой дивизии, погибшие в 1941 году, а также командир партизанской бригады имени В.И.Сталина Леонид Петрович Зеленин.

Леонид Петрович Зеленин родился в деревне Архангельское Боброва-Дворского района Курской области. С 1919 года – член ВЛКСМ. В Красной Армии с 1938 года. Участник советско-финской войны. В Великую Отечественную войну в партизанах: с марта 1942 года – комиссар отряда им. Чернака, а с июля 1943 года – командир партизанской бригады имени В.И.Сталина. Погиб в бою 23.09.1943 г. 

В 1956 году на могиле установлена цементная скульптура воина, отдающего почести.

Назад