«Кухня Малоритчины: ретрорецепты наших бабуль»


      Белорусская кухня – это колорит нашей страны. Занимаясь скотоводством, собирательством, охотой, рыболовством, земледелием и пчеловодством, белорусы определили основной набор продуктов, из которого впоследствии и было сформировано меню народа. Издревле в него входили зерновые (рожь, пшено, лен, ячмень, горох, овес, конопля), овощи, фрукты, ягоды, грибы, некоторые съедобные растения, бобовые, мясо домашних и диких животных, сало, мед, рыба, в том числе и привозная, морская. Позже на формирование белорусской кухни влияли кулинарные традиции кухонь стран-соседей. Белорусы перенимали рецепты новых блюд, а затем приспосабливали их к своей кухне.
      Была в белорусской кухне и своя изюминка – это полное отсутствие сладостей. На территории нашей страны они успешно заменялись подслащенными напитками, например, ягодными и овсяными киселями, разнообразной выпечкой.
Особенностью блюд белорусской кухни является то, что продукты используются, в основном, "соло": только из картофеля, капусты или моркови, из одного вида крупы, из одного вида фруктов или ягод с небольшими добавлениями других ингредиентов. Рецепты белорусской кухни имеют много картофеля, мяса, грибов. Рецепты мясных блюд включают, в основном, свинину, но птица и рыба тоже в почете. Не стоит забывать многочисленные пироги, а также настойки, кисели и березовый квас. Из овощей наиболее характерны для белорусской кухни капуста, горох, бобы, морковь и, конечно, картофель. Все, что дает природа-грибы, ягоды, всевозможные травы – не пропадает даром: эти продукты солят, жарят, варят, сушат, замораживают. Сало в Беларуси ели исключительно зимой, слабо посоленное, обязательно с кожаным слоем. Ели его с картошкой, вприкуску. А вот в качестве жира для приготовления большинства блюд, кроме сала, использовали сметану, топленое масло и растительное масло.
    Кулинарные традиции малоритчан – это простота народных рецептов и изысканность блюд. Разнообразное использование местных продуктов и необычные способы приготовления.
           На сегодняшний день гречневый хлеб является брендом Малоритчины. Без гречневого хлеба не обходятся: справляют свадьбу – на столе гречаник, крестят младенца – на столе гречаник, именины у соседки – все угощаются гречаниками. Малоритская традиция приготовления гречневого хлеба стала нематериальной ценностью Беларуси. В государственный список историко-культурных ценностей нематериального наследия включены «Традиции выпечки гречневого хлеба». Такое решение было принято в Министерстве культуры в феврале 2020 года на заседании Белорусского республиканского научно-методического совета по вопросам историко-культурного наследия.

   В каждой деревне – свой нюанс рецептуры. Обязательно нужно сберечь для потомков и ”гречневую" технологию. Традиция выпечки гречневого хлеба наиболее распространена в агрогородках Гвозница, Хотислав, Луково, Орехово, деревнях Доропеевичи, Дрочево, Сушитница, Бродятин. Яркими носителями традиции являются около 10 жительниц района.

Рецепты гречаника:

Рисунок1.jpg

Рэцэпт (в. Ланская) Загадзя прасеяць муку вышэйшага гатунку і яна павінна прагрэцца пры пакаёвай тэмпературы. Неачышчаная сухая грэчка прамалываецца на жорнах і прасейваецца праз буйное сіта. У 0,5 літра вады варыцца проса, каб вадкі ўзвар атрымаўся або ў 0,5 літра вады варыцца 3 бульбіны. Узяць адзін з узвараў і працадзіць праз сіта, дадаць 200 гр. цёплай вады, 50 гр. дрожджаў, трохі вады і замясіць вадкую рошчыну, паставіць у цёплае месца і даць пабадзяцца. Затым у рошчыну пакласці адно яйка, 1 сталовую лыжку сланечнікавага алею,1 ст. лыжку солі, 150 гр. смятаны, 3 жмені грачанай мукі і трошкі мукі першага гатунку. Цеста павінна быць жыдкаватым, як густая смятана. Добра вымесіць і яно павінна яшчэ раз падысці. Калі пачне апускацца, раскласці ў формы і даць у іх падысці. Выпякаць у духоўцы. Гатоўнасць праверыць драўлянай палачкай. Калі паверхня палачкі пры праколе сухая, то бабка гатовая. 

Рисунок1.jpg

Рэцэпт (аг. Гвозніца) Бралі пшанічную муку, сыпала ў дзежку і дабаўляла міску грэчневай мукі, ліла кулеш такі ж, як і ў хлеб. Потым ставіла на печ, каб цеста ўкісла. Калі ўкісне дабаўляла соль і ставіла, каб узышло. Вось узышло. Цеста залівала на бляхі і ставіла ў печ, каб пяклося. Калі грэчанікі пачынаюць падпякаць і па ўсяму пакоі такі смачны пах, нават не апісаць! Калі грэчанікі спякуцца, то мая бабуля не чым іх не палівала, не мазала. Але гэта таксама хто як хацеў, хто і тлушчам свінным мазаў. Елі грэчанікі цёплымі. Гэта самая смаката ў іх, пальчыкі абліжаш.


Рисунок1.jpg Рэцэпт (в. Грушка) 200 гр. круп пшэна одварыты, пырыложыты в вылыку посуду. 3-4 сырых картошыны натэрты на мелкуй тэртцы, влиты 1 литэр домашнии сыроваткы, пырымышаты. Взяты 1 литр тэплыи воды розвысты 150 гр. дрожэй, добавыты в посуду шэ 2 жмэни грэчаныи мукы и 7-8 ст. мукы 1 сорта, все пэрэмышаты, шоб тисто було густоватэ и поставыты на нуч, шоб сходыло. Рано добавыты 1 столову ложку солы и сахару, подбыты все добрэ рукою и шэ добавыты 2 жмэни грычаныи мукы и мукы 1 сорта, мысыты до определеныи густоты, поставыты шэ раз,  шоб сходыла на 1-1,5 часа. Натопыты пич, бляху змазаты домашним жыром. Одгорнуты жар по боках зо всих сторон. Тисто пырымышаты ложкою и налиты в бляху, поставыты в пич на 1,5 часа. Спэчану бабку змазаты водою и накрыты лняным рушнычком, шоб була мягка. (Грэчку сиють, жнуть в ручную сэрпом, обывають прачэм, мэлють в жорнах, просиюють сытом). (Рэцэпт ад Герасімук Евдакіі Саввічны, 1940 г. н., в.Грушка).

Рисунок2.jpgРэцэпт (в. Высокае) Робым закваску, в 0,5 л. воды одварыты 100 гр. пшына, чуть остынэ добавыты 50 гр. дрожэй, 500 гр. мукы 1 сорта, 300 гр. мукы грэчневыи, розмышаты и пуставыты на нуч в тэплэ мисцэ. Рано пырымышаты закваску, добавыты 1 л. воды, 50 гр. дрожэй, чуть солы, сахара, уксуса, растительного масла и все пырымышаты, шоб тисто було до густоты смытаны. Бляху змазаты жыром, вылыты тисто на бляху и пуставыты на 40 минут в пич. (Рэцэпт ад Дардзюк Надзеі Сяргееўны, 1958 г.н.,  в. Высокае).

 Публикации в СМИ :

  1. Ківачук, Л. Грачанік вагаю ў жыццё / Лідзія Ківачук // Голас часу. 2014. 8 снежня. С.4 http://www.malorita.by/?p=10844

  2. Маларыцкія грачанікі лепшыя ў свеце!” Традыцыі выпякання маларыцкіх грачанікаў надедзены статус гісторыка-культурнай каштоўнасці (Малоритский район) // Голас часу. 2020. 13 лютага. С.4  http://www.malorita.by/?p=39969
  3. Максимук, С. Годы жизни Евдокии Герасимук — смесь горечи и мёда (Малоритский район, д. Грушка) / Светлана Максимук // Голас часу. 2019. 4 октября. С.4  http://www.malorita.by/?p=37024
  4. Максімук, С. Грачанікі з арэхаўскім смакам ад Аляксандры Алесік (Маларыцкі раён, аг. Арэхава) / Святлана Максімук // Голас часу. 2019. 14 октября. С.5 http://www.malorita.by/?p=32268
  5. Максімук, С.  Гвозніцкія грачанікі / Святлана Максімук // Голас часу. 2010. 22 сакавіка. С.5 http://www.malorita.by/?p=519
  6. Навумчык, М. Пра грачаны хлеб, тэхналогію ткацтва “кажушком”…(Маларыцкі раён) / Мікалай Навумчык // Голас часу, 2021, 13 мая http://www.malorita.by/?p=51027
  7. Яцушкевіч, К. Грачанікі Надзеі Курганюк з Гвозніцы / Кацярына Яцушкевіч // Голас часу. 2018. 1 жніўня. С.5   http://www.malorita.by/?p=28008
  8. Яцушкевіч, К. Сакрэтам  выпякання грачанікаў  валодаюць у  Брадзяціне (Маларыцкі раён)  / Кацярына Яцушкевіч // Голас часу. 2018. 18 лістапада. С.4  http://www.malorita.by/?p=30027
  9. Не драником единым. рецепт гречневого хлеба, который пекут в Малоритском районе, - нематериальная ценность Беларуси // https://d2j9ajyqzrtup7.cloudfront.net/society/ne-dranikom-edinyim-recept-grechnevogo-hleba-kotoryiy-...

 
 До наших дней в деревнях, благодаря традициям и обрядам, хранят и передают интересные рецепты национальных блюд. И это необходимо сохранить, сберечь и донести до будущего поколения, познакомить с культурой предков и с богатыми обычаями и традициями. Кухня должна активно взаимодействовать и приносить пользу в развитии и сохранении народного богатства. Информация в этой рубрике несет воспитательный потенциал, вызывает интерес молодого поколения к истории кухни, формирует уважение к прошлому, вызывает желание чтить, прославлять и беречь традиции национальной кухни Малоритчины.

Рецепты даны на колоритном языке наших предков.


   DSCN3379.jpg
Одтоплянка          

Малако налівалі ў гладышку і ставілі  нанач у вытапленую печ пражыць. Затым дабаўлялі некалькі лыжак смятаны, разкалочвалі і ставілі знову ў цёплае месца для загусцення. Ужывалі разам з адварной бульбай альбо хлебам.      

                                                                              
        252eb26acedb2933660d85542137a6d9.jpg Бульба ў мундзірах

Чыста вымытую цэлую бульбу  разам са скурай  клалі ў чыгунчык, залівалі вадой і варылі да гатоўнасці. Затым бульбу чысцілі ад скуры і елі, ўмакаючы ў льняны алей, расцёрты з соллю альбо з  свежым малаком ці з кыслёхай (кіслым малаком).

         dillpotato3.jpg

Бульба із льном

Чыста вымытую цэлую бульбу разам з шалупіннем  клалі ў чыгунчык,  залівалі вадой і варылі да гатоўнасці. Затым бульбу чысцілі ад скуры, пасыпалі мятым семям ільна.
         d33ee4c156021146d5a63b1947f75fa9--russian-recipes-photos.jpg Бульба з каўбаскаю

Бульбу чысцілі, клалі ў чыгунчык і, перекладаючы кавалачкамі дамашняй каўбаскі, залівалі вадой і варілі да гатоўнасці. Затым злівалі з бульбы ўзвар і прыпраўлялі дробна нарэзанай цыбуляю. Елі бульбу з каўбаскай, прыпіваючы ўзварам. 

         1666240920_18-podacha-blud-com-p-blyuda-iz-kartofelya-na-prazdnichnii-stol-18.jpg Бульба з канаплёй

 Адвараную ў лупінах бульбу чысцілі і рэзалі на кавалачкі. На раслінным масле смажылі парэзаную цыбулю з  семем канаплі, перамешвалі з бульбаю і ставілі на некалькі хвілін у печ. 

         805311cf802674f1f8ffc41c9ee8d377.png Кыслёха

Свежае малако налівалі ў гладышкі і ставілі ў халоднае месца, каб адышлі вяршкі. Потым вяршкі збіралі, а адстоянае малако ставілі ў цёплае месца, каб пракісла да густаты. Ужывалі кыслёху з бульбай, хлебам. У касавіцу, жніво, калі не было паста, бралі  з сабой у поле піць замест вады. Кіслёха добра ўтамоўвала смагу. 

         Quark_curd_cottage_farmer_cheese_Milk_Sour_cream_567158_2362x1577.jpg Масла

Свежае малако разлівалі ў гладышкі і ставілі ў халоднае месца, каб адыйшлі вяршкі. Потым вяршкі збіралі ў асобныя глечыкі і ставілі ў цёплае месца каб загусцелі. Такім чынам атрымлівалася смятана. Смятану злівалі ў драўляную біёнку і збівалі да тых пор, пакуль не з'яўляліся крупінкі масла і адходзіла маслёнка. Масла аддзялялі ад маслёнкі, залівалі некалькі разоў вадой, каб поўнасцю ачысціць ад маслёнкі і збівалі ў грудку. Каб масла зберагалася доўга, яго прысольвалі альбо ператаплялі ў печы і разлівалі ў збанкі.

         imgpreview.jpg Пычонкы

Чыста  вымытую бульбу клалі  ў жар у печ і пяклі да гатоўнасці. Затым выймалі  ў міску і прыкрывалі ручніком, каб лупіна  добра  адыйшла і лупілася. Ужывалі з малаком, маслёнкаю, кыслёхаю, алеем, баршчом.

6d9efe9720f316c6bc6968a16ba52284.jpeg       Боршч

У чыгунчык налівалі ваду і ставілі ў печ перад полымем. Калі вада закіпала, туды клалі  свежую  ці кіслую капусту, соль, нутраное сала і варылі да гатоўнасці альбо запраўлялі боршч перад гатоўнасцю смажаным салам ці алеем з цыбуляю.   Ужывалі боршч з пячонкамі ці хлебам.

 
      2379123.jpg Боршч з лебядою

У  чыгунчык налівалі ваду і ставілі ў печ перад полымем. Калі вада закіпала, клалі парэзаную кавалачкамі бульбу, добра вымытую і парэзаную лебяду, соль і варылі да гатоўнасці. Гатовы боршч развадзілі кыслёхаю ( кіслым малаком).

        f59d9ceea8ad95dc2aaebd95ef0c5887.jpeg Суп с шабілём ( фасоллю)

У чыгунчык налівалі ваду і ставілі ў печ перад полымем. Калі вада закіпала, клалі  ачышчаную і парэзаную на кавалачкі бульбу, і замочаны нанач шабіль. Цераз некалькі хвілін у суп дабаўлялі 2-3 кавалачкі нутранога сала і дробна  парэзаную цыбулю. Варылі да гатоўнасці шабілю.

        maxresdefault.jpg Салныця (нутраное сала)

Калі ў гаспадарцы забівалі свінню, пераважна гэта рабілася перад Калядамі і Пасхай, то пры разбіранні з  жывёлы даставалі сала. А так як яно знаходзілася ў жываце, то яго называлі салныцяй ці нутраным. Сала добра салілі, прыпраўлялі часнаком, скручвалі, моцна звязвалі і зберагалі ў халодным месцы. Гэта сала дабаўлялі ў суп, боршч, бульбу, кашу альбо проста націралі скарынку хлеба і елі, пасыпаўшы часнаком і соллю.

 
       558eac7fd6a1f69e11e662f5efa326ee.jpeg  Лый ( баранячы жыр)

Калі ў гаспадарцы рэзалі барана ці авечку, то ў серадзіне жывёлы находзіўся жыр, які зразалі і складвалі ў чыгун. Затым яго ставілі ў гарачую печ, каб ён ператапіўся. Гэты таплёны  жыр у народзе называлі лыем. Потым яго разлівалі ў гладышкі і ставілі ў халоднае месца, дзе ён зберагаўся. Дабаўлялі лый у боршч, бульбу, кашу. Таксама яго выкарыстоўвалі ў гаспадарцы для змазвання колаў у возе, чысцілі ім абутак.

 shkvarki-recept_1511273073_8_max.jpg Выжаркі (шкваркі)

Нутраное  сала рэзалі на кавалачкі, клалі на фундэлёк (пятэльню) і ставілі ў печ перад полымям. Калі кавалачкі сала добра ператапляліся, то адходзіў жыр, а ад самога сала аставаліся сухія выжаркі (шкваркі). Елі выжаркі з хлебам.

 846c6de4c103b2c426f838c2604a1f6c.jpg Прысняк

Бралі жытнюю муку і размешвалі з вадой, каб было добра густое цеста. Потым з гэтага цеста  выраблялі круглыя ляпёшкі і пяклі ў печы. Такім чынам атрымліваўся прэсны хлеб, з якога рабілі квас. 

 Chinese_Kvass.jpg Квас

Прысняк ламалі на невялікія кавалачкі, клалі ў діжку і залівалі вадой. Ставілі ў цёплае месца, каб укіс. Бралі цыб (зялёная цыбуля), дробна крышылі, крыху расціралі яго з соллю і залівалі квасам. Елі квас з бульбаю. 

 1.jpg Квас з рыбамі

Перад полымем у печы ставілі чыгунчык з вадою. Калі ўскіпала вада, туды клалі ачышчаную, дробна парэзаную бульбу і давалі пакіпець. Затым клалі туды сушоную рыбу, соль, прыправы і варылі да гатоўнасці.

 1677222011_3-61.jpg Квас з аўсу

Авёс (1 стакан) перабраць, прамыць і заліць халоднай вадой, давесці да кіпення і настайваць 3 гадзіны у цёплым месцы. Затым на моцным агні давесці да кіпення, усыпаць журахлыны  (клюкву)  і настайваць, затым дабавіць мёд.

 Creme-Fraiche-in-Bowl-smaller-Depositphotos_31839883_xl-2015-scaled.jpg Смятана

Свежае малако ставілі ў халоднае месца, каб адыйшлі вяршкі. Вяршкі збіралі ў асобную гладышку і ставілі ў цёплае месца, каб загусцелі. Затым гатовую смятану зберагалі ў халодным месцы. Таксама з яе рабілі масла  і дабаўлялі ў розныя стравы, елі як самастойную страву. 

 belorussiya-stala-chetvertym-vmire-eksporterom-syra-novosti-dnya_1.jpg Сыр з смятанаю

З малака збіралі вяршкі і ставілі яго ў цёплае месца, каб пракісла да густаты. Кіслае малако ставілі ў цёплую печ, каб адтапілася і адыйшла сыроватка. Потым  малако вылівалі ў рукавэць (мяшок для сыру), падвешвалі і давалі сцячы сыроватцы. Далей рукавэць з сырам клалі пад гнёт, каб  аддушыць поўнасцю сыроватку. Такім чынам атрымліваўся сыр. Да сыру дадавалі смятану і добра расціралі да аднароднай масы, крыху падсольвалі.

 
 1670970209_2-podacha-blud-com-p-adigeiskie-sladosti-nazvaniya-i-foto-3.jpg Сыр сухі

Бралі аддушаны сыр, клалі ў яго  столькі солі, каб быў салянаваты і добра расціралі. Затым рабілі круглыя тоўстыя ляпёшкі  і сушылі ў цёплым месцы, каб добра зацвярдзеў. Зберагалі ў сухім цёплым месцы. Потым такі сыр цёрлі на цёрку і дабаўлялі ў кашу ці разводзілі малаком і елі з бульбай.  Рабілі такі сыр пераважна ў пост, калі малочные стравы былі забаронены і патрэбна была доўга яго зберагаць.

   
 i.jpg Тылюбкы

Бульбу чысцілі,  варылі і тавклі, дабавляючы падсмажаную на сале цыбулю разам са шкваркамі. Затым  фармавалі вялікія  круглыя шары. Аддзельна замешвалі прэснае цеста альбо як на хлеб. У гэта цеста завярталі  бульбу, лажылі на блеху (протвінь) і пяклі ў печы. Елі з кыслёхаю (кіслым малаком) альбо як самастойную страву. 

 d25ce929ed369066e91dc11b66a3a2c8.jpg Голыкы

Бульбу  чысцілі, варылі да гатоўнасці ў печы, таўклі. Сала рэзалі маленькімі кавалачкамі і смажылі на пятэльні, каб атрымаліся шкваркі, туды ж дабаўлялі дробна парэзаную цыбулю і смажылі, каб цыбуля падрумянілася. Усю гэтую масу дабаўлялі да бульбы, добра перамешвалі і ляпілі круглыя голыкы. Затым клалі іх на блеху( протвінь) і запякалі ў печы да румянасці.

 FapNFjLX0AAzrhK.jpg Палюхі

Бульбу чысцілі, церлі на дробную цёрку, вадкасть, яка атрымлівалася з бульбы, адцежвалі. У гэтую массу дадавалі соль, муку. У чыгунчык налівалі ваду і ставілі перад полымем у печ, каб яна ўскіпела. З нацёртай бульбы ляпілі маленькія палюхі (шарыкі) і кідалі ў кіпячую падсоленую ваду. Добра пакіпеўшы, палюхі всплывалі  і лічылася, што яны гатовыя. Гатовыя палюхі выймалі з вады і падсмажвалі ў пятэльні на сале альбо залівалі цёплым малаком. 

 25137_1.jpg Куте (куцця)

Зерня пшаніцы добра ачышчалі і залівалі вадой, каб размякла. Затым пшаніцу клалі ў чыгунчык, залівалі вадой, туды ж клалі свінныя косткі, салілі і варылі да гатоўнасці. Калі варылі постную куцю, то замест свініны клалі сухія яблыкі, грушы, слівы, а ў канцы гатоўнасці дадавалі мёд, таксама  куцю заправлялі расцёртым макам з мёдам.

 ed67f35ffdb45a9d1ff758ffdbac012c.jpg Наліванка

Свінныя тоўстыя кішкі вымочвалі ў вадзе, змяняючы ваду некалькі разоў, пераціралі соллю, добра чысцілі, мылі. Ачышчаную бульбу націралі на мелкай цёрцы, туды клалі соль, смажанае сала з цыбуляю і ўсё добра перамешвалі. Гэтую масу налівалі ў кішкі, завязвалі кішку з двух бакоў і запякалі ў печы да гатоўнасці.

 u_fbbc809a284081727e34249a17335421_800.jpg Кравянка

Пяклі кравянку калі ў гаспадарцы білі свінню, бо для яе патрабавалася свежая кроў жывёлы, таксама і товстыя кішкі, якія добра чысцілі і мылі. Грэчаную крупу распарвалі да гатоўнасці, у яе клалі многа смажанага сала, соль, сырую, дробна парэзаную цыбулю, прыправы і дадавалі свіной краві столькі, каб маса была не вельмі густая. Гэтую масу налівалі ў кішкі, завязвалі, кішкі пракалвалі іголкай, каб не лопалі і запякалі ў печы да гатоўнасці на блехе( протвіне), перыядычна зліваючы вадкасть, якая ўтваралась падчас запякання.

 shutterstock_327154901.jpg Каша з дыні

Узять добра спелую дыню, ачысціць яе ад скуры, парэзать на невялікія кавалкі, палажыць у чыгун, дабавіць туды ваду, крыху малака. жменю вымытай пшаніцы ці прасяной крупы (пшено), да смаку солі і, усё добра перамяшаўшы, паставіць тушыць у печ. Калі дыня добра утушыцца, добра перамяшаць яе кувыляй.

 krem-sup-sup-tykva-tykvennyi-sup.jpg Суп з дыні

Дыню ачысціць ад кажуры, парэзаць на маленькія кавалачкі і патушыць у невялікай колькасьці вады, а затым працерці праз сіта. Атрыманую масу заліць малаком, дабавіць да смаку солі, заправіць падсмажанай мукой. Перад падачай на стол пакласці ў суп кавалачак масла.

 vkus_insert_spread__19__0001.jpg Верашчака

У чыгун наліць  ваду, хлебны квас у суадносіне 4 :1,  давесці да кіпення і ўсыпаць разведзеную вадой пшанічную або ячменную муку, варыць на працягу пяці хвілін. Абсмажыць кавалачкі сала разам з парэзанай цыбуляй, пакласці ў чыгун, дабавіць соль і паставіць у печ на 5-10 хвілін.

 1626998520_55-p-mnogo-blinov-63.jpg Бліны з канаплёй

У  свежае малако сыпалі  пшанічную муку, соль, клалі яйкі і замешвалі  рэдкае цеста. З гэтага цеста на пятэльне пяклі бліны. Любыя сухія ягады, семя канаплі замачвалі, каб размяклі і расціралі, затым імі палівалі бліны і елі.

 
 kulesh-low.jpg Кулеш

У кіпячую ваду кідалі крупы з проса (пшено) і варылі да гатоўнасці. Сала рэзалі на маленькія кавалачкі і смажылі, затым яго дабаўлялі да круп, салілі да смаку і варылі яшчэ 10-15 хвілін.

 1-48.jpg Запяканка

Бульбу чысцілі, церлі на дробную цёрку, туды дадавалі соль за смакам, яйкі і вылівалі масу ў блеху (протвінь). Пяклі ў печы да гатоўнасці і каб пакрылась запяканка румянай корачкай. Елі са смятанай, малаком, кыслёхай, шкваркамі.

 
 image_image_3838722.jpg Соднікі з мякіны

У мякіну (отходы з жытняй мукі) дабавіць мукі,соль, яйка і на вадзе замесіть  густое цеста. Сфарміраваць соднікі (ляпёшкі) і выпякаць у печы. 

 9dca45d9efbede2cad095876a5c80305.jpeg Кысіль з аўсу (кісель)

Змалоць муку з аўса, растварыць яе ў вадзе і паставіць на ноч кіснуць. На ранак ваду адцадзіць і закіпяціць. Елі з хлебам і пірагамі. 

 1-131.jpg Грыбы з смятанаю

Грыбы сухія замачыць на ноч, каб размяклі, прамыць і адварыць у вадзе. Парэзать на  смужкі, пакласці ў чыгунчык, на дно ўліць крыху вады, калі закіпіць, то заліць смятанай, пасаліць, дабавіць часнок і паставіць у духоўку тушыцца да гатоўнасці. Елі з бульбай, хлебам. 

 recipe_9c456bea-2573-4b21-8e35-63233a13c582.jpg Варэныкы

З пшанічнай мукі, вады і солі замесіць  прэснае, не вельмі тугое, цеста. Раскатаць таўшчынёй 0,5 см і выразаць шклянкай кружочкі. На серадзіну кожнага кружочка пакласці начынку з тварагу (тварог змешаны з сырымі яйкамі і солью за смакам), бульбы (патоўчаная адварная бульба змешаная  са смажаным салам і цыбуляю), ягад (вішня, чарніца) і, перагнуўшы напалавіну, зашчапаць краі. Адварыць варэнікі ў кіпячай  падсоленай вадзе. Елі варенікі з тварагу са смятанай, з бульбай  са смятанай альбо смажаным салам.

 81f7ce52979fc68dca63134ecad1d703.jpeg Холодэць
Свіныя, гавяжыя ці авечыя лапы, хвост, вушы, галаву чысцілі, добра мылі, калі яны былі засолены, то вымочвалі суткі ў вадзе і клалі ў чыгун, дадавалі соль за смакам, часнык і залівалі вадой. Ставілі на ноч у гарачую печ, каб добра ўварыўся. У раніцы з гатовага халадцю выбіралі косці, мяса, раскладвалі ў міскі і залівалі юшкай. Ставілі ў халоднае месца, каб захалонуў. Можна ў халадец было пакласці  для смаку трохі курынага мяса з косткамі. Елі холодэць з хлебам, адварной бульбай.